بررسی عددی حساسیت و رفتار سازه‌های مختلف آبگیر به کمبود یا مازاد برداشت در شرایط جریان غیرماندگار

     تغییر شرایط هیدرولیکی آبگیر­ها و جریان در کانال باعث ایجاد جریان غیر ماندگار در شبکه های آبیاری می­شوند. برای ارزیابی عملکرد سازه های آبگیر، بررسی رفتار هیدرولیکی آنها ضروری است که لازمه محاسبه آن استفاده از مدل­های ریاضی هیدرودینامیک می­باشد. بدین­منظور در این تحقیق  مدلی کامپیوتری تهیه شده که در آن معادله­های جریان غیر ماندگار(معادله­های سنت-ونانت) با روش تفاضل­های محدود منفصل شده­اند. رقوم جریان در محل انشعاب کانال فرعی از اصلی با استفاده خاصیت ماتریس­­ها ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ و روش خط تأثیر به­صورت کاملاً ضمنی  محاسبه می­شود. سازه­های کنترل جریان اعم از آبگیر ها و آب­بند ها به عنوان شرایط داخلی به مدل معرفی می­شود. مدل حاضر با استفاده از روش تلفیق معادله­های مومنتم و انرژی (E-M) توانایی تخمین دبی عبوری از سازه­های تنظیم­کننده را در هر گام­زمانی دارد. پس از صحت سنجی مدل، به عنوان یک مطالعه موردی کانال MC (کیلومتر 433+15 تا 500+42) شبکه آبیاری میان دربند کرمانشاه  با پنج سازه آبگیر نیرپیک، 17 آبگیر ساده و پنج سازه آب بند به صورت یکپارچه شبیه سازی گردید و به بررسی گزینه­های انتخابی برای حالت­های مختلف بهره­برداری پرداخته شده است.